روايه مريم وادهم كامله بقلم نسمه مالك

ارجوك يا ادهم سبنى اتنفس..

سبنى اعيش..

انت عارف وواثق ومتأكد انى مستحيل اعمل حاجه غلط صح ولا لاء؟

ادهم:بثقه..عارف وواثق فيكى يا مريم..

مريم:يبقى بلاش تقيدنى اوى كده..

تقيدك دا هيجى عليه وقت ويخن0قنى يمو0تنى..

ادهم:بلهفه بعد الشر عليكى يا ام تيام..

ربنا يحفظك ليا ولابننا...

خلاص يا مريم اعملى كل اللى نفسك فيه..

هاتى انتى طلبات البيت..

ليكى منى اديكى مصروف البيت فى ايدك كل شهر وهاتى انتى اللى نفسك فيه واللى عيزاه..

وروحى عند اهلك وقت ما تحبى..

وكلمى اصحابك وارجعو اتجمعو من تانى..

نظر لعيونها بعمق واكمل..

اى حاجه هتبسطك وتفرحك وتخليكى ترضى عنى انا موافق عليها يامريم..

نهى حديثه ومسك يدها قبلها بحب..

عرفت قمتك يا ام تيام انتى وابننا الحاجه الحلوه اللى فى حياتى..

مريم:بخجل..ادهم الناس بتبص علينا..

ادهم:مايبصو انتى مراتى على فكره..

لينتبه لدخول صديقه وقدومه اليهم..

هشام:بأحراج...احححم السلام عليكم ازيك يا ادهم..

ليوجه نظره لمريم...

ازيك يا ام تيام..

كل سنه وانتو طيبين ورمضان كريم علينا وعليكم..

ادهم ومريم:وعليكم السلام وانت طيب

ادهم:بجديه..اقعد اتغدا معانا يا هشام..

هشام:لا بالف هنا يا ابو تيام لسه متغدى والله...

ليخرج الوصلات من جيبه...

خد يا ادهم الوصلات كلها اهى..

ومتزعلش من اللى مراتى عاملته يا ادهم حقك عليا يا صاحبى..

مريم:بجراءه جديده عليها..اى زوجه من حقها تخاف على جوزها وفلوسه يا استاذ هشام..

ادهم:وهو يعطيه الفلوس..تشكر يا صاحبى..

وانا مش زعلان منك حصل خير..

لياخذ هشام نقوده وينصرف..

تنهد كلا من ادهم ومريم برتياح..

ويبدأ الجرسون بتقديم الطعام..

ليهمس ادهم بأذن مريم..

بقولك ايه ما ناخد الاكل دا ونروح ناكل براحتنا فى البيت.. وتلبسى حاجه حلوه كده من الحاجات الجامده اللى متلبستش..

ليغمز لها بعينه..

انا اجازه انهارده وهسهر معاكى للصبح..

مريم:بخجل وابتسامه عابثه..

انت ناسى اننا هنتسحر انهارده يا ابو تيام..

كل سنه وانت طيب..

بكره اول يوم رمضان..

ادهم:لا يبقى نلحق نروح علشان انا هتجنن عليكى..

خلينى اشبع منك شويه قبل الفجر..

وخلى بقى مشويرك والحاجات اللى عيزه تشتريها دى يوم تانى..

تنزلى انتى واصحابك حتى تشتروهم زى زمان..

ليضئ وجه مريم بفرحه عارمه..

ويوجه ادهم حديثه للجرسون