رواية امتلاك كاملة

فهد : اتفضل سارة راحت عنده وكانت لسه هتقرب بس فهد بعد فهد : سارة لو سمحتى سارة بعـ،صبية: هو فيه ايه من ساعة ما رجعت من السفر وانت متغير معايا حصل ايه فهد : محصلش حاجه وياريت صوتك ميعلاش تانى سارة وهى بتحط ايدها على خده : مالك يحبيبى انت كويس فهد بتنهيدة : أنا عايزة اتكلم معاكى فى موضوع مهم سارة : قول أنا سامعك فهد كان لسه هيتكلم بس الباب خبط فهد : ادخل قمر دخلت ولاقت سارة واقفة جنب فهد سارة: انتى ازاى دخلتى كدا مش المفروض السكرتيرة تيجى تستأذن اذا كنتى تدخلى ولا لأ قمر وهى بتعقد وببرود على عكس النا.ر اللى جواها: يواه بقى انا بجد مبحبش اعيد كلامى مرتين بس يلا التكرار بيعلم الاغ.بية بصى بقى يحلوة اول حاجه انا ملاقتش السكرتيرة برا تانى حاجة والله الشركة دى انا ليا نصها يعنى ادخل اى مكان من غير ما استأذن عادى سارة بدلع وهى بتقرب من فهد: عارفة لو كانت السكرتيرة موجودة برا كانت استحالة تدخلك لانها عارفه انى لما بكون مع فهد لازم نبقى لوحدنا فهد بعـ،صبية: سااااارة سارة : ايه هى مش دى الحقيقة انا همشى وهبقى اجيلك تانى فهد : والله قمر بمقاطعة وهى بتروح عنده وبعصبية: والله المرة الجاية انا هق.تلك بنت عمتك دى بأيدى فهد شډها وقاعدها على رجله: طب اهدى هى والله اللى قر.بت كدا قمر : وانت بقى عيل صغير كل اما واحدة هتقر.ب منك هتسبها وكملت بدموع وبعدين بتعقدوا لوحدكوا فى الاوضة بتعملوا ايه يعنى لاحظ انها مش مراتك وان اللى انتوا بتعملوه دا حړام فهد وهو بيمسح دموعها وبحنية : والله ما بنعمل حاجه انتى وبس اللى مراتى يعنى انتى اللى تكونى موجودة معايا وبس متعيطيش بقى قمر : طب سبنى كدا وخلينى اقوم فهد وهو بيمسك ايدها: خليكى كدا قمر : على فكرة انا المفروض مخصماك مسامحتكش أنا فهد ضحك وقتها ضحكة رجولية بصوت عالى وبينت وسامته اللى قمر تاهت فيها فهد قرب عليها وغمض عينه وبا.سها من خدها وكان لسه هيقرب من شڤايڤها قمر : فهد فهد بتوهان : عيون فهد قمر بعدت بس فهد كان لسه ما.سك فيها قمر : والله لو قربت منى هعيط مش كل شوية تستغل انى بح قمر حطيت ايدها الاتنين على بوؤها بصد@مة من اللى كانت هتقوله فهد وهو بيشيل ايدها وبحب : انك ايه يا قمر قولى انا سامعاك قمر بدموع: كفاية عليا كدا بقى فهد وهو بيمسح دموعها: والله ما بقدر اشوفهم تيجى ننسى اللى حصل ونبدأ من جديد قمر : مش هعرف انسى مش هعرف و سابنى اقوم بقى